Bij het bindend advies wordt een geschil tussen partijen opgelost door een onpartijdige derde die een beslissende uitspraak doet, waarbij partijen vooraf zijn overeengekomen dat die uitspraak voor hen bindend zal zijn. ‘Advies’ is in dit verband misleidend, omdat het in feite gaat om een beslissing.
Soms lenen geschillen zich minder voor arbitrage, bijvoorbeeld omdat de zaak van gering belang is en een multidisciplinair arbitrage college buiten proportie is. Als partijen zich dan toch willen voegen naar een onafhankelijk eindoordeel van een deskundige, dan is een bindend advies de aangewezen methode om het geschil te beslechten.
De procedure daarvoor is eenvoudig. Partijen vragen de SGOA een voordracht te doen voor een bindend adviseur. Wanneer partijen beiden instemmen met de bindend adviseur, bepaalt deze in overleg met partijen de aanpak van de geschillenoplossing. Afhankelijk van de situatie bezoekt de bindend adviseur de partijen, houdt één of meer zittingen of doet een zaak geheel schriftelijk af. Het laatste geval doet zich vaak voor wanneer de raadslieden van partijen het geschil hebben weten terug te brengen tot een kernzaak, waarover de bindend adviseur uitspraak kan doen.
De bindend adviseur bij de SGOA is doorgaans een ICT-specialist met enige juridische kennis. Daardoor is de procedure goedkoop, want er hoeft geen externe deskundige te worden ingeschakeld. Een andere mogelijkheid is dat een bindend adviseur zich laat bijstaan door een jurist voor het schrijven van het juridische deel van het bindend advies. Een nadeel is dat nakoming van een bindend advies moeilijker is af te dwingen dan van een arbitraal vonnis als een partij zich achteraf toch niet wenst te houden aan de beslissing van de bindend adviseur.
Indicaties voor bindend advies
Contra-indicaties voor bindend advies